Międzymorski Układ Zachodni

Roku pańskiego 1150, w Bergen (Vestlandet), stolicy Królestwa Norwegii, odbyła się wielka uczta, na której obecni z kolei byli: Król Sighvart Szlachetny Olafursson, władca Norwegii, Król Mativ I Stuart, władca Zjednoczonych Królestw Irlandii, Szkocji i Islandii oraz Król Sancho I, władca Królestwa Kastylii i Nawarry.

Mości Królowie w tymże doborowym gronie, na zamku Gamlehaugen, rozkoszując się wykwintnym norweskim jadłem, ludową muzyką i kojącą morską bryzą, podpisali porozumienie, zwane Międzymorskim Układem Zachodnim tudzież Międzymorską Ligą Zachodnią.

Układ ten jest sojuszem Zjednoczonych Królestw, Norwegii i Kastylii i Nawarry, który przewiduje współpracę na wielu płaszczyznach tak w aspektach polityki, jak i gospodarki lub wojskowości. Liga prowadzi wspólną politykę zagraniczną.

W konsekwencji tegoż porozumienia, państwa te otwarły dla siebie wzajemnie granice i stały się z dniem dzisiejszym sojusznikami, dążącymi wspólnie do jednego celu.

- - -

Członkowie:

Królestwo Norwegii - Państwo - założyciel,
Królestwo Kastylii i Nawarry - Państwo - założyciel,
Zjednoczone Królestwa Irlandii, Szkocji i Islandii - Państwo - założyciel.

- - -

Zamek Gamlehaugen:


Mapa Międzymorskiego Układu Zachodniego:

Ja, Sighvart Olafursson Szlachetny przypominam wszystkim obecnym jak i przyszłym członkom naszego paktu:

Międzymorski Układ Zachodni, tudzież Międzymorska Liga Zachodnia prowadzi WSPÓLNĄ POLITYKĘ ZAGRANICZNĄ, znaczy to, że wszystkie poważniejsze decyzje dyplomatyczne, takie jak podpisywanie sojuszy z innymi państwami, bądź dołączanie do innych paktów, każdy z członków Międzymorskiej Ligii Zachodniej musi konsultować ze swoimi dotychczasowymi sojusznikami (innymi członkami Międzymorskiego Układu Zachodniego, a głównie z państwami założycielskimi)

Jednocześnie z bólem serca informuję, iż z dniem dzisiejszym, to jest 16 maja 1150 roku, Szwecja zostaje wydalona z Ligii Międzymorskiej, ponieważ bez porozumienia z państwami założycielskimi wstąpiła do innego, zorganizowanego sojuszu. Złamała tym samym zasady obowiązujące w naszym pakcie. Pragnę jednak podkreślić, że żadne państwo nie czuje niechęci ani wrogości w stosunku do Szwecji, ani jej nowych sojuszników z sojuszu Sierp Jedności Chrześcijańskiej.

Amen!

Rozumiem, zgodnie z naszymi ustaleniami zgadzam się na utrzymanie sojuszu między Norwegią i Szwecją. Jednocześnie wnoszę prośbę o zwrot kosztów od Stolicy Piotrowej (10 000 złota), ponieważ formalnie sojusz trwał niecałą turę, a praktycznie w ogóle.

Tak więc Ekselencjo, potraktuj te 10 000 sztuk złota jako Szwedzką ofiarę na zakup odpustu zupełnego dla całego narodu szwedzkiego.