Sobór Bergeński - 1152 rok.

Ja, Sighvart Olafursson Szlachetny, który jako głowa Kościoła Katolickiego przyjąłem imię Olafa I, wzywam wszystkich biskupów katolickich do wstawienia się w Bergen, w Vestlandet, gdzie miejsce będzie miał sobór.

Przedmiotem naszych dysput będą poważne zmiany, jakie chcę wprowadzić w Kościele.

Bóg z nami, któż przeciw nam?

Sighvart - Olaf I.

Król LLares111 wysyła wszystkich biskupów na sobór do Bergen.

Księstwo Inflant zawiadamia, iż w Soborze wezmą udział:

- Fersio Klewitz, arcybiskup Revalu
- Fridugis Vretzbors, biskup Rygi
- Atacinus Zuokas, biskup Kłajpedy
- Stauracius von Elbing, biskup Truso

Wszyscy Biskupi Francuscy wybierają się na sobór.

Reformy wprowadzone przez Sobór Bergeński:

- W latach 321-380, a więc u schyłku kościoła, zmieniona została treść Dekalogu. Wersja Biblijna jest różna od wersji wprowadzonej przez hierarchów kościoła wieki temu (między innymi hierarchowie usunęli drugie przykazanie zakazujące kultu wizerunków) Ponadto, w zgodzie z nieuznanym potem synodem w Elwirze, z roku 306, ponownie ogłaszam: "Nie należy czcić obrazów, ani modlić się przed nimi" - tym samym nakazuję, by ze wszystkich budowli sakralnych zniknęły wszelakie malunki religijne i dewocjonalia. Jeśli coś z tychże duchowo bezwartościowych przedmiotów będzie miało wartość materialną, należy wykorzystać to na potrzeby krucjaty przeciwko herezji, jaką toczy nasz kościół.

- Zmieniam nazwę Kościoła Katolickiego na Kościół Chrystianistyczny, by podkreślić osobę naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

- Z dniem dzisiejszym zawartość 90% skarbców wszystkich parafii, diecezji i innych lokalnych organów kościoła ma zostać przeznaczona na budowy szkół, w których będzie prowadzone nauczanie łaciny, oraz zależnie od regionu - języka narodowego, równocześnie rzecz jasna umiejętności pisania i czytania. Dziesięcina ze skarbców zostanie przeznaczona dla duchownych. Pragnę wspomnieć także, iż wielkość majątków ziemskich należących do kościoła zostanie ograniczona pod budowę szkół.

- Zgodnie z reformą trzecią i pierwszą, Biblia będzie księgą ogólnodostępną, zwiększone zostanie jej "produkcja" i będzie ona odtąd legalnie tłumaczona na języki narodowe.

- Wszelkie sakramenty kościoła zostają unieważnione. Chrzest i małżeństwo nie będą miały już miana sakramentów, lecz najzwyklejszych etapów w życiu chrześcijańskim.

- Zniesione zostaje święto Bożego Narodzenia, Wszystkich Świętych oraz inne święta stricte katolickie, zwłaszcza te, które mają korzenie pogańskie.

- Znoszę kult maryjny, którego jarzmo rozrastać poczęło się w roku 431, kiedy to hierarchowie w Efezie z matki Jezusa uczynili matkę Boską. Kult maryjny jest niebiblijnym dogmatem kościoła, najprawdopodobniej powstał z naleciałości pogańskich.

- Znoszę naukę o czyśćcu, wprowadzoną przez Grzegorza I w roku 593. Biblia nie traktuje o miejscu zwanym czyśćcem.

- Znoszę pośrednictwo świętych i Maryji. Pośredniczenie osób świętych i/lub Maryji jest niebiblijną nauką kościoła. "Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze Mnie" (Jana 14:6); "Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus" (Tymoteusza 2:5); "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbójcą (…) Ja jestem drzwiami dla owiec" (Jana 10:1, 7).

- Odtąd msza będzie nosiła miano nabożeństwa i będzie odprawiana w języku narodowym, w zależności od państwa.

- Znoszę obowiązek celibatu, który został narzucony na kapłanów w 1079 roku przez Bonifacego VII. "Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego zadania. Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony (…) dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości" (1 Tymoteusza 3:1-4) ; "A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeń, obłudę kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich…" (1 Tymoteusza 4:1-3).

Oto są wszystkie reformy, jakie ustanowił papież Sighvart Olafursson Szlachetny zwany Olafem I, wraz z biskupami wszystkich państw chrystianistycznych.

Biskupi Angielscy stawili się na Soborze jednak w czasie obrad skonsternowani przyglądali się radykalnym reformom Kościoła Katolickiego i propozycjom Papieża łamiącym wielowiekowe tradycje oraz przyjmującym za nowe dogmaty postulaty formułowane wcześniej jedynie przez heretyków. Z szacunku dla instytucji głowy kościoła, której jednakowoż nie wybierali przyjęli ostatecznie postawę neutralnie-konserwatywną i opuścili sobór po angielsku przed ogłoszeniem jego postanowień.

Na soborze dało się odczuć brak obecności licznych biskupów z różnych krajów katolickich również tych z do niedawna rdzennie katolickich krajów, a dzisiaj krajów obcego wyznania, choć tej samej religii Chrystusowej.

Oby Bóg w trójcy jedyny ma nas wszystkich w swej opiece, a Duch Święty prostuje ścieżki zagubionych. Niech Maria zawsze dziewica również ma nas w swej opiece i zanosi do syna swego Jezusa Chrystusa prośby o zmiłowanie dla grzeszników i nawrócenie dla heretyków oraz wszystkich innowierców.

Na soborze wstawili się wszyscy biskupi, wszystkich krajów katolickich. To, że ktoś nie wpisał, że ich wysyła, nie jest niczym dziwnym, sobór trwał tylko jedną turę, mogłem go przedłużyć. Normalnym dla soborów jest, że wstawiają się wszyscy Ci, którzy są potrzebni, a potrzebni są właśnie biskupi.

"Niech Maria zawsze dziewica również ma nas w swej opiece i zanosi do syna swego Jezusa Chrystusa prośby o zmiłowanie dla grzeszników i nawrócenie dla heretyków oraz wszystkich innowierców."

Jako głowa kościoła Chrystianistycznego przypominam, iż pośrednictwo świętych i Marii zostało zniesione i do wszystkich postanowień soboru każdy kraj Chrystianistyczny musi się dostosować. W przeciwnym razie zostaną wyciągnięte konsekwencje.

Na sobór przybyli również biskupi, z obecnie nieistniejącego królestwa Polski. Wszyscy polscy biskupi byli oburzeni zniesieniem kultu Maryi. Lecz musieli się dostosować. Resztę zmian przyjęto dobrze. Po zakończeniu soboru biskupi Polski odjechali oburzeni do Inflant.